Starting a new road (Jose Kleinpenning).

José Kleinpenning and Ger Verwer did their profession on September 16, 2006, as associated members of the Brothers FIC in the Netherlands. In this contribution and the next they tell us about their inspiration. First José Kleinpenning (1949): ‘With the brothers I taste the freedom to be compassionate’.

‘I have known the Brothers FIC ever since I was a child. My brother Jan, who died in 1989, unfortunately, joined the congregation when he was twelve. I still had contact with some brothers when I arrived inThe Haguein 2001. It was a difficult time in my life: I was unable to work and had no house.

One of the brothers, an old friend of my brother, saidaHag: “Come and live with us in Westeinde for a while, you can’t live from a suitcase like you do. You don’t have to do anything, you are as free as a bird, but at least you will have a place to stay.”

Rigid

I did not like the idea, what was I to do in a community of men? I had the impression that they lived rigid lives and often prayed in the chapel. Yet I went and tried it for a month – and stayed there for one and a half year. I worked as a volunteer for Wereldvenster where the brothers are very much involved with. I cleaned, I taught Dutch to refugees and even was a member of the council.

While living in the community I shared the life of the brothers: eating together, praying together, going to services together. I was a hostess for international guests and met many brothers from other countries. I even went toMalawi, where my brother spend part of his life.

Constitutions

One day I wrote an article in the FIC-magazine Orientation, and I signed it with: José Kleinpenning, aspirant-associated member. ‘Are you serious?”, a brother asked me afterwards. “I have been thinking like that for a long time”, I blabbed out.

In a year of preparation I got to know the Constitutions and found a way of life I like. I spent quit some time contemplating my choice and at September 16th I bound myself to the congregation.

Freedom

What it is? I feel attracted to the hospitality of the brothers, there openness to anyone. They are verey capable of being compassionate and withdrawing in time. Their compassion, it makes you a free person. I taste that freedom with the brothers.

I am at the beginning of a new road,that is how I feel. I used to be a do-person: just roll up my sleeves and get to it! Now I want to deepen my life, among others by joining the Spiritual Journey brotherJohan Muijtjenshelps us with. I want to know more about my faith and I want to experience more: i want to launch into the deep.’

Het begin van een nieuwe weg

José Kleinpenning en Ger Verwer werden op 16 september 2006 officieel geassocieerd lid van de Broeders FIC. In deze en de volgende bijdrage vertellen zij over hun inspiratie. In de eerste aflevering José Kleinpenning (1949): ‘Bij de broeders proef ik de vrijheid om met mensen mee te leven’.

‘Ik ben van kinds af aan bekend met de Broeders. Mijn broer Jan, die helaas in 1989 is overleden, ging op zijn twaalfde naar de congregatie. Ik had contact met enkele broeders toen ik in2001 inDen Haag terechtkwam. Ik maakte een moeilijke periode door: ik zat in de WAO, had geen werk en geen onderdak.

Eén van de broeders, een oude vriend van mijn broer, zei: “Kom een tijdje bij ons in Westeinde wonen, want dat uit de koffer leven, dat is niks. Je hoeft niks, je bent zo vrij als een vogel, maar je hebt in ieder geval een dak boven je hoofd.”

Rigide

Ik vond het niks, wat moest ik in zo’n mannenklooster? Ik had er toch het beeld bij dat het een vrij strikt en rigide leven was, met veel regelmaat en vaak bidden in de kapel. Toch ging ik het een maandje proberen – en ben uiteindelijk anderhalf jaar gebleven. Ik werd vrijwilliger bij het Wereldvenster waar de broeders erg betrokken bij zijn. Ik heb er gepoetst, Nederlandse les gegeven aan vluchtelingen en ging zelfs in het bestuur.

In de tijd dat ik in de communiteit woonde deed ik met alles mee: samen eten, samen bidden, samen vieren. Ik was gastvrouw voor internationale gasten en ontmoette veel broeders uit andere landen. Uiteindelijk ben ik zelfs in Malawi geweest, waar mijn broer ook gewerkt heeft.

Leefregels

Op een dag schreef ik een stukje in Oriëntatie, dat ik ondertekende met: José Kleinpenning, aspirant-geassocieerde. ‘Meen je dat nou?”, vroeg een broeder me daarna. “Dat meen ik al heel lang”, flapte ik eruit.

In een jaar voorbereidingstijd leerde ik de leefregels van de broeders kennen, waar ik me erg goed in kon vinden. Ik heb er goed over nagedacht en op 16 september heb ik me aan de congregatie verbonden.

Vrijheid

Wat het is? Ik voel me aangetrokken door de gastvrijheid van de broeders, hun openheid voor iedereen. Ze zijn heel goed in staat om met mensen mee te leven en zich ook op tijd weer terug te trekken. Die bewogenheid met mensen, daar word je een vrij mens van. Die vrijheid proef ik bij de broeders.

Ik sta aan het begin van een nieuwe weg, zo voel ik dat. Ik was altijd een doe-mens: handen uit de mouwen en aan de slag. Nu wil ik verdieping aanbrengen in mijn leven, onder andere door mee te doen met de Spirituele Reis die broederJohan Muijtjensvoor ons verzorgt. Ik wil meer van mijn geloof weten en ervaren: ik wil de diepte in.’