Dare to love one another

Bro. Kees Zonneveld, Netherlands

‘In my more than 41 years inMalawiI built op experience in living together despite big differences. In the beginning the first native candidate-brothers did not stay long. It became clear to us that what we saw as a sober life was in fact a very wealthy life for them: to live in houses of stone, eat three meals per day, having cars and motorcycles available.

Our life was not fit for accepting native brothers. We were too European in everything, and they could not become like us. The brothers fromMalawihad to become African FIC-brothers. And how happy we were when the first brothers from made their profession.

What I experience as brotherhood was and is: being equal in sharing everything with each other, in a modest way. Being open to people who dare to love each other and give themselves to the other, even if he is totally different. Too often we did not acknowledge our differences.

Now the centre of the congregation is shifting outside theNetherlands. I myself was already used to a Malawian provincial superior, so I could accept the commission of a non-Dutch general superior very easily. Even more so, I was happy that it finally happened. For it must and shall become different, and I trust the future of the congregation to be a good one.’

Van elkaar durven houden

Br. Kees Zonneveld, Nederland

‘In de ruim 41 jaren die ik in Malawi doorbracht heb ik veel ervaring opgedaan in het samenleven ondanks grote verschillen. In het begin bleven de eerste inlandse kandidaat-broeders die zich aandienden niet lang. Het werd ons duidelijk dat wat wij als sober leven zagen voor hen juist een enorme rijkdom was: wonen in stenen huizen, drie maaltijden per dag, auto’s en motoren beschikbaar.

Ons leven was eigenlijk niet afgestemd op het aannemen van inlandse broeders. We waren in alles te Europees en zij konden niet worden als wij. De broeders uit Malawi moesten Afrikaanse FIC-broeders worden. En wat waren we blij toen de eerste broeders uit Malawi hun professie aflegden.

Wat ik als broederschap ervaar was en is: gelijk zijn in het delen met elkaar op een bescheiden manier. Open staan als mensen die durven van elkaar te houden en zich te geven aan de ander, ook al is die ander heel anders. Te dikwijls werd er geen rekening gehouden met dit anders zijn.

Nu komt het zwaartepunt van de congregatie buiten Nederland te liggen. Zelf was ik al gewend aan een Malawiaanse provinciale overste, en ik kon de benoeming van een niet-Nederlandse generaal overste heel gemakkelijk accepteren. Sterker nog, ik was zelfs blij dat het eindelijk zover gekomen is. Want het zal en het moet ook anders worden, en ik vertrouw er op dat het voor de congregatie een goede toekomst zal zijn.’

BERANI MENCINTAI SATU SAMA LAIN

Br. Kees Zonneveld, Nederland

‘Empatpuluhsatu tahun lamanya saya tinggal di Malawi. Banyak sekali pengalaman saya dalam hidup bersama dalam bermacam-macam situasi .  Mula-mula calon-calon bruder asliMalawihanya tinggal sebentar, tidak betah. Sedikit demi sedikat mata saya dibukakan: cara hidup kita  , yang di mata saya  sungguh sederhana, di mata mereka kaya raya: mendiami rumah batu, makan tiga kali sehari, ada mobil, ada sepeda motor.

Jelaslah  bahwa cara hidup kita tidak cocok untuk menerima calon  bruder dariMalawi. Cara hidup kita terlalu kebarat-baratan. Tidak sesuai  dengan cara hidup mereka, tidak mungkin mereka dapat menjadi sama seperti orang barat. Bruder-bruder dariMalawiperlu menjadi bruder-bruder AFRIKA. Alangkah gembira  hati kita ketika bruder-bruder pertama dariMalawimengikrarkan kaul.

Bagi saya, arti persaudaraan dan hidup bersama itu ialah: dengan cara sederhana saling memperkaya, terbuka  dan rela untuk mencintai dan menerima satu sama lain, walaupun yang lain memang sungguh berlainan. Seringkali kita kurang memperhatikan perbedaan yang boleh ada di antara kita.

Titik berat kongregasi kini beralih ke luar Nederland. Saya sendiri sudah biasa menerima seorang bruderMalawisebagai provinsial saya. Maka pengangkatan seorang pemimpin umum bukan-Belanda tidak merupakan soal bagi saya. Malahan saya senang sekali bahwa akhirnya ada seorang general superior asal Indonesia. Itu sesuai zaman yang berubah-rubah terus. Saya yakin bahwa pengangkatan itu akan membuka masa depan cerah bagi kongregasi.’

Atrever a quererse

Hno. Kees van Zonneveld, Holanda

‘En los más de 41 años que he estado en Malaui (Malaŵi) he obtenido mucha experienca en el convivir a pesar de grandes diferencias. Al principio los candidatos nativos a ser hermano que se presentaban, no demoraron mucho en dejarnos. Nos dimos cuenta de lo que nosotros considerábamoscomoun estilo sobrio de vivir para ellos significaba justamente una enorme riqueza: vivir en una casa de ladrillo, tres comidas al día, tener disponibilidad sobre  autos y motos.

Nuestra vida no se prestaba realmente para admitir hermanos nativos.  Fuimos en todos los aspectos demasiado europeos y ellos no podían ser comonosotros. Los hermanos de Malaui debían ser hermanos africanos FIC. Y cuánta fue la alegría nuestra cuando los primeros hermanos malauiano pronunciaron su profesión.

Lo que yo experimentocomohermandad era y es: ser iguales en el compartir entre los presentes de una manera sobria.  Estar abiertoscomogente que se atreve a quererse y darse al otro, también cuando ese otro sea muy diferente. Demasiado veces no se tomaba en cuenta el hecho de ser distinto.

Ahora  el núcleo principal de la congregación empieza a establecerse fuera de Holanda. Yo mismo ya estaba acostumbrado a tener un malauianocomosuperior provincial, y he podido aceptar fácilmente el nombramiento de un superior general no holandés.  Más aún, estaba contento que por fin se había llegada a esto.  Porque debe haber cambio y habrá cambio, y confío en que habrá un futuro próspero para la caongregación.’